พระรอดเมืองใต้ ขรัวอีโต้ กรุวัดเทพากร เนื้อผงปิดทอง

.. เสนอพระรอดเมืองใต้ พระขรัวอีโต้ กรุวัดเทพากร บางพลัด กทม. เนื้อดินผสมผง
.. สร้างประมาณยุครัตนโกสินทร์ตอนกลาง บรรจุกรุพระเจดีย์วัดเทพากร

.. องค์นี้พิมพ์ต้อ ด้านข้างมีซุ้มเส้นขีดไม่มีกนก เนื้อโซนขาวขุ่น มีทารักน้ำเกลี้ยงปิดทองด้านหน้าเดิมๆ .. สภาพสวย ไม่หัก ไม่ซ่อม ไว้ส่องศึกษาเนื้อหาความเก่าตามธรรมชาติที่แท้จริง เลี่ยมขึ้นคอก็มั่นใจได้ครับ แคล้วคลาด ปลอดภัยไม่ต่างจากกรุวัดเลียบแต่ประการใด .. ปัจจุบันนี้วงการยอมรับเป็นมาตรฐานเทียบเท่ากันทั้งสองกรุ เนื่องจากความหายากและประวัติสร้างค่อนข้างชัดเจน .. หาสภาพแบบนี้ยากแล้วครับ พระมาตรฐาน สะสมได้ ไม่หลงทาง..**ประกันความแท้ และ ความพอใจหลังรับพระ**...bank(081)1416959 หรือ (087)0746821...Line ID...bank-baantonmai

** .. วัดเทพากรมีประวัติที่สัมพันธ์กับชาวมอญในย่านฝั่งธนบุรีในอดีตอย่างใกล้ชิด ในปัจจุบันกรุงเทพมหานครมีจำนวนวัดมอญทั้งสิ้นประมาณ ๓๑ วัด โดยมีวัดเทพากร (วัดท่านท้าวทอง / วัดบางพลูบน) เป็นหนึ่งในจำนวนดังกล่าว คู่กับวัดเทพนารี (วัดท่านท้าวเงิน / วัดบางพลูล่าง) อันมีความสัมพันธ์ระหว่างกันในเชิง “วัดพี่วัดน้อง”
.. ปัจจุบันวัดเทพากร ตั้งอยู่เลขที่ ๘๙๓ ถนนจรัญสนิทวงศ์ ๖๘ แขวงบางพลัด กทม. อาณาเขตทางทิศเหนือติดกับคลองบางพลู ทางทิศใต้ติดกับลำประโดง ทางทิศตะวันออกติดกับแม่น้ำเจ้าพระยา สังเกตได้ว่าเมื่อครั้งอดีตวัดเทพากรถูกขนานนามไว้อย่างหลากหลาย อีกทั้งการรับรู้เกี่ยวกับวัตถุประสงค์ของการสร้างวัดก็ต่างกันออกไปเช่นกัน จากคำบอกเล่าโดยผู้สูงอายุซึ่งเล่าสืบกันมาถึงท้าวเทพากรว่า ชีวิตในวัยเยาว์ของท้าวเทพากรมีความสนิทสนมใกล้ชิดผูกพันกับสมเด็จพระศรีสมโพธิ์ หรือท่านขรัวอีโต้วัดเลียบ (วัดราษฎร์บูรณะ) เป็นอย่างมาก ในฐานะศิษย์กับอาจารย์ ซึ่งช่วงเวลาก่อนที่ท่านขรัวอีโต้ถึงแก่มรณภาพลงนั้น (ก่อนปี ๒๓๓๐) ท่านได้สร้างเจดีย์ทรงมอญพร้อมพระเครื่องเนื้อดินเผาผสมผงสีขาวบรรจุไว้ในเจดีย์เพื่อสืบทอดพระพุทธศาสนาจำนวนมาก คาดว่ามีประมาณ ๘๔,๐๐๐ องค์ หรือมากกว่านั้น ซึ่งท้าวเทพากร (ชื่อเดิม “ ทอง ”) เป็นชาวมอญได้มีส่วนร่วมเป็นธุระในการสร้างพระเครื่องที่วัดเลียบครั้งนั้นด้วย .. ต่อมาราว ๔๐-๕๐ ปีหลังจากนั้น กล่าวคือตรงกับ พุทธศักราช ๒๓๗๕ ในรัชสมัยของพระบาทสมเด็จพระนั่งเกล้าเจ้าอยู่หัวฯ รัชกาลที่ ๓ ท้าวเทพากรได้ทำการสร้าง “วัดเทพากร” ขึ้น เพื่อเป็นมหากุศลแก่ตนเองในบั้นปลายชีวิตตามคติความเชื่อของศาสนาพุทธ พร้อมกันนี้ได้สร้างเจดีย์ใหญ่ในบริเวณใกล้กันกับพระอุโบสถของวัด และได้ทำการลำเลียงพระเครื่องจากวัดเลียบ ซึ่งสมเด็จพระศรีมหาโพธิ์หรือท่านขรัวอี้โต้ได้สร้างไว้ก่อนมรณภาพ โดยขนย้ายมาทางเรือตามแม่น้ำเจ้าพระยา เพื่อมาบรรจุไว้ในองค์พระเจดีย์ใหญ่ดังกล่าว ดังพบหลักฐานเป็นพระรอดขรัวอีโต้ ที่กรุวัดเลียบและกรุวัดเทพากร เมื่อไม่กี่สิบปีมานี้นี้ตามลำดับ.. **