ลีลาข้างดอกไม้ ผงว่านยาใบลานคลุกรัก

.. พระเนื้อผงชุดนี้ เริ่มแพร่หลายในวงแคบๆมาระยะหนึ่งแล้ว แต่ยังสืบค้นประวัติความเป็นมาไม่แน่ชัดนัก มีแต่คำบอกเล่า และ ข้อสันนิษฐานของผู้รู้บางท่าน แต่ในวงการส่วนกลางและวงกว้างทั่วไปยังไม่มีข้อสรุปครับ
.. ตามข้อสันนิษฐานและข้อมูลบางประการกล่าวว่า สร้างในยุค " พระราชวิสูตรวิสุทธิรักษ์ " (เชย บุนนาค) .. เป็นบุตรของ " เจ้าพระยาสุรพันธิ์พิสุทธ์ "(เทศ บุนนาค) ตำแหน่งพระยานั่งเมืองเพชรบุรี .. ครอบครัวมีฐานะค่อนข้างดีในยุคนั้น ท่านเชยได้มีโอกาสเดินทางไปศึกษาวิชาแขนงต่างๆที่ยุโรป ประมาณปี พ.ศ.๒๔๒๐ และได้กลับมารับราชการที่กรมพระคลัง
.. จากหลักฐานสืบค้นข้อมูลพระผงชุดนี้เริ่มสร้างในราว ปี พ.ศ.๒๔๗๐กว่า (บ้างมีหลักฐานจากร่องรอยการเขียนจารึกด้านหลังองค์พระ ทั้งชื่อ เชย บุนนาค หรือ ปีพ.ศ. และ อักขระยันต์) สันนิษฐานว่าการจัดสร้างพระอยู่ในช่วงปลายอายุของท่านเชย บุนนาค ตามพุทธคติโบราณเพื่อสืบต่อทำนุบำรุงพระพุทธศาสนา (เช่นเดียวกันการสร้างพระบรรจุกรุตามวัดต่างๆในสมัยโบราณ)
.. พิมพ์พระมีทั้งแบบดัดแปลงศิลปะทางยุโรป เอเชีย รวมทั้งเลียนพิมพ์พระเก่าพระกรุพระโบราณบางส่วน .. แม่พิมพ์มีทั้งปั้นมือลอยองค์ แม่พิมพ์หินลับมีดโบราณ ตามแนวคิดดัดแปลงศิลปะของท่านผู้สร้าง

.. ข้อสันนิษฐานของพระชุดนี้ มีสร้างสองส่วน ต่างวาระ .. ส่วนแรกที่พบเนื้อหาพระจะเป็นเนื้อผงใบลานละเอียดเป็นส่วนใหญ่ มีทั้งคลุกรักและไม่คลุกรัก มีหลายสิบพิมพ์ และ ส่วนมากด้านหลังจารอักขระยันต์ บางส่วนมีเขียนชื่อ เชย บุนนาค และ ปี พ.ศ.๒๔๗๐ ๒๔๗๒ .. ชุดที่มีห่วงลวดผูกและฝังในเนื้อหา ส่วนมากจะค่อนข้างหยาบเป็นผงว่านยาผสมใบลาน และ มักพบเป็นเครื่องรางประเภทลูกอม พิมพ์ปิดตามีลวด และ ปิดตาปั้นลอยองค์ ปิดตาคลองตะเคียน เป็นต้น มักมีจากอักขระยันต์
.. ข้อสันนิษฐานต่อมาว่าพระที่สร้างครั้งนั้น แบ่งเป็นหลายส่วนนำบรรจุฝากพระเจดีย์ไว้หลายๆวัดตามความศรัทธาของผู้สร้าง อาทิ บางส่วนพบที่วัดเขายี่สาร สมุทรสงคราม(อาจสันนิษฐานว่าได้รับการปลุกเสกจากหลวงพ่อไล้ แต่ตามความจริง หลวงพ่อไล้มรณภาพประมาณปี พ.ศ.๒๔๕๗ ซึ่งอาจเป็นไปไม่ได้) .. บางส่วนพบที่วัดละมุด สามพราน นครปฐม (ซึ่งจะได้รับการปลุกเสกจากหลวงพ่อทอง วัดละมุดด้วยหรือไม่ยังไม่ยืนยัน เนื่องจากท่านมรณภาพประมาณปี พ.ศ.๒๔๖๙) .. บางส่วนยังพบที่วัดช้าง อยุธยา ในคราวรื้อพระอุโบสถ ปี๒๕๒๑ บ้างว่าพบตามฝ้าเพดานโบสถ์ ฐานชุกชีพระประธาน (จำนวนไม่แน่ชัด) .. บางส่วนสันนิษฐานว่าเพื่อเป็นที่ระลึก และแจกญาติสนิทมิตรสหาย เนื่องจากพระบางส่วนที่พบมีลักษณะผิวสะอาด ไม่ผ่านการเก็บรักษาในกรุตามธรรมชาติ .. บางส่วนถูกวางไว้ในสถานที่โล่งไม่ปิดทึบ ทำให้เกิดปรากฏการณ์จากธรรมชาติเกาะผิว บ้างเป็นคราบยา ไข่แมลง (แต่ละองค์อาจไม่เหมือนกัน) .. สภาพโดยรวมขององค์พระที่พบแพร่หลายจะมีเนื้อละเอียดแน่นมีมวล มีคราบธรรมชาติบ่งบอกอายุ ทั้งคราบไข คราบน้ำว่าน ไข่แมลง และอื่นๆตามแหล่งที่พบ .. แต่อย่างไรก็ตามอายุเฉลี่ยของพระชุดนี้น่าจะมีประมาณเกือบร้อยปีแล้วครับ

.. องค์นี้พิมพ์ลีลาข้างดอกไม้ เนื้อผงใบลานว่านยา แน่นละเอียด สภาพสวยสมบูรณ์ คราบเก่าเกาะผิว หลังจารลึก ท่านใดถูกใจเชิญครับ..