พระสังกัจจายน์หินสบู่เลือด

.. ตามข้อมูลที่ค้นได้จากหลายๆแหล่ง ทั้งศิลป์ล้านนาทางเหนือ ศิลป์อีสานริมโขง รวมทั้งข้ามไปฝั่งเพื่อนบ้านทางลาวตอนใต้ .. ส่วนใหญ่พระที่แกะจากหินสบู่เลือดนั้นน่าจะมาจากฝั่งลาวตอนใต้ โดยดูจากศิลป์และถ้ามีรอยจารจะเป็นอักขระขอมลาว (ลาวตอนใต้เมืองปากเซ,จำปาศักดิ์ ติดกับจังหวัดอุบลราชธานี)
.. พระแถบนี้จึงนิยมนำหินสบู่มาแกะเป็นวัตถุมงคลและเครื่องราง เพราะสมัยโบราณยังไม่มีการทำเหมือง หินสบู่เลือดมักจะถูกน้ำป่ากัดเซาะดินถล่มไหลลงมาจากบนภูเขา ชาวบ้านก็จะนำหินประเภทนี้มาแกะเป็นวัตถุมงคล พระพุทธรูป , พระปิดตา , พระสังกัจจายน์ ชาวลาวเรียกหินนี้ว่า " หินปะเสิด " ถือเป็นอัญมณีล้ำค่าประเภทหนึ่งที่ถูกนำมาใช้แกะสลักเป็นวัตถุมงคลเพื่อกราบไหว้บูชา (คล้ายกับพระหินจุยเจียของทางภาคเหนือ)

.. ศิลป์งานแกะด้วยมือแบบชาวบ้าน พอมีอายุ ร่องรอยการเซาะไม่มีความคมแล้ว มีแต่คราบไคลความเก่า ขนาดห้อยคอสูงประมาณ 1 นิ้ว น่าสะสมงานศิลป์และสิ่งเป็นมงคล