พระกรุวัดกลางตลาดพลู ปางซ่อนหา(นิยม)

"พระปางซ่อนหา กรุวัดกลางตลาดพลู"
พระกรุที่นับได้ว่าเป็นพระกรุที่เก่าแก่ที่สุด
ของกรุงเทพฯและเป็นพิมพ์ที่นิยมสุดของกรุนี้
พระกรุวัดกลางตลาดพลู (พระวัดจันทาราม)
จากคำบอกเล่าของพระวิสุทธิศีลคุณ อดีตเจ้าอาวาส ว่าพระเครื่อง ของวัดกลางนี้สร้างโดยอดีตเจ้าอาวาสรูปหนึ่งของวัด แต่ไม่มีบันทึกนามของท่าน เพียงแต่เรียกกันว่า "พระอาจารย์เฒ่า"
เป็นผู้สร้างขึ้นตั้งแต่ต้นรัชกาลที่ 4 โดยติดพระไว้กับแผงไม้แล้วประดับไว้โดยรอบพระอุโบสถหลังเดิม พระทั้งหมดสร้างด้วยเนื้อชินตะกั่ว มีด้วยกันหลายพิมพ์ ทั้งพิมพ์พระประจำวันและพิมพ์ต่างๆ ตามพุทธประวัติ
พระกรุวัดกลางตลาดพลู ฝั่งธนฯ เนื้อชินฯ เทหล่อแบบบาง ซึ่งจะตอกติดผนังไม้ใว้ในพระอุโบสถ
ผ่านพุทธพิธีมากมาย มีอายุเก่าแก่ น่าจะตั้งแต่สมัยรัตนโกสินทร์ตอนต้นถึงกลาง ประมาณนั้น ส่วนมากพระที่พบ มักจะมีรอยตะปูเจาะเกือบทุกองค์ ห้อยพึ่งพุทธคุณได้แน่นอน หรือจะเอาใว้ดูรักและทองเก่า ของพระยุครัตนโกสินทร์ก็จะได้ความรู้มิใช่น้อย
ตามประวัติที่ได้รับการจดบันทึกและสืบต่อกันมาว่าพระกรุวัดกลางตลาดพลู
เป็นพระที่ติดตามผนังโบสถ์ของวัดกลางตลาดพลู วัดนี้ตามประวัติที่เล่ากันมาว่า
เมื่อสมัยอดีตนั้น "พระอาจารย์เฒ่า" เป็นเจ้าอาวาสผู้เรืองวิทยาคม มีความรอบรู้ในวิชาทางไสยศาสตร์อย่างลึกซึ้งและยังเป็นพระหมอ รักษาคนเจ็บไข้ด้วยคาถาอาคมจนเป็นที่เคารพนับถือของชาวบ้านทั่วไป
เจ้าอาวาสวัดกลางตลาดพลูรูปดังกล่าวเป็นผู้สร้างพระชุดนี้ พระที่ท่านสร้างได้นำไปติดใว้กับ
แผงไม้ด้วยการใช้ยางไม้เป็นตัวประสานตามหอสวดมนต์ และเขตพัทธสีมา พอนานวันเข้าก็หลุดออก หรือไม่ก็ไม้โดนความชื้นผุพังพระหล่นกระจัดกระจายอยู่ทั่ว เจ้าอาวาสรูปต่อๆมาก็ได้นำพระเครื่องเหล่านั้นไปติดตามฝาผนังในพระอุโบสถแต่พอเวลาล่วงเลยผ่านไปอีกหลายๆปี วัดกลางตลาดพลูก็มีสภาพเสื่อมลงขาดความสนใจดูแลจนแทบจะกลายเป็นวัดร้างเลยทีเดียว
และมีการเล่ากันต่อมาว่า ได้มีทหารเรือกลุ่มหนึ่งผ่านไปทางวัด และพบเห็นพระเครื่องชุดนี้ติดตามฝาผนังอยู่เต็มไปหมดและมีบางส่วนหล่นกระจายตามพื้นดินอยู่ทั่ว จึงหยิบกลับไปคนละองค์สององค์ และได้ลองเอาพระไปทดลองยิง ปรากฏว่ายิงไม่ออก จึงเกิดศรัทธาและได้ชวนกันกลับไปที่วัดอีกรอบและกอบโกยกันมาฝากหมู่เพื่อนทหารด้วยกันและมีการทดลองประสบการณ์กันจนได้ประจักษ์ในพระพุทธคุณกันถ้วนหน้า
เนื่องจากสมัยนั้นพระชุดนี้มีเป็นจำนวนมาก และขาดความสนใจใครจะเอาเท่าไหร่ก็เอาไป
ไม่มีใครว่า จึงมีคนเอาออกไปเป็นถุงๆก็มี และต่อมาเมื่อทราบความถึงเจ้าอาวาสผู้รักษาการณ์ดูแลวัดในขณะนั้น ทางวัดจึงนำพระที่เก็บรวบรวมมาไว้ และเหลือออกมาให้ชาวบ้านได้บูชาเพื่อนำเงินไปทำนุบำรุงสิ่งก่อสร้างต่างๆภายในวัด
พระวัดกลางตลาดพลูถ้ามีรอยตะปูจะทำให้ดูง่าย ส่วนมากทุกคนที่ชอบศึกษาและสะสมพระเครื่อง
ต้องรู้จักพระของวัดกลางตลาดพลูเกือบทั้งนั้น เพราะเป็นพระที่เหมาะแก่การเรียนรู้เรื่องความเก่าของทองในยุคต้นรัตนโกสินทร์และยังจะอาราธนาใช้ห้อยพึ่งพุทธคุณได้อย่างมิต้องสงสัย